240. biraz özümü depressiv hiss etməyəndə içimdəki səs "biz bu adam deyilik, tez ol bir şey tap ağlamağa/üzülməyə" deyir aq. həyat tərzimə dönüşür artıq bu ruh halı, sanki həzz alıram özümə düşüncələrimdə əziyyət verməkdən amk.
(bax: overthinking)

(baxma: emosional mazoxizm) -*
deyirlər elə adamlarla vaxt keçirmək yaxşı birşey deyil, çünki sizin əhvalınıza da mənfi təsir edə bilər, buna görə bəzi dostluqlarım azaldı. özüm uzaqlaşdım, amk mən. pff bəhanədi bu sadəcə, deməli heçvaxt dostluq bağları qura bilməmişsiz və artıq bir-birinizə maraqlı gəlmirsiz. nə sənin nə də onların umrunda olmamısınız. ama yox, hələ də istəyirəm axı mən onları və o günləri geri, best friends forever olacaqdıq biz. get o zaman yaz, nə deyə söhbət başladacaqsan, yaxşı deyildim sənin də pis olmağını istəmirdim? daha əvvəlki kimi olmayacaq zaten, ortada isə özünü piss hiss edən və pis tərəf sən olacaqsan yenə. nəysə.
düşün, düşün, düşün. nə haqqında düşünürsən? emm, bilmirəm ki. pay bl@.
hər şeyi sonladırmaq istəyirsən, ama nə adı ilə. səbəb olmalıdır ki? yaxşı, dərdinin nə olduğunu özün bilirsən mi, nə hiss edirsən? əşii biləndən sonra nə dəyişəcəye, ölü beynin artığ heç bir şey düşünməyəndə nothing else matters. nəysə amk düzəlmiyəcəksən sən. oxuduğum entry'lərin birində belə bir şey yazmışdılar, həyat gözəldi, yaşamaq isə çox daha gözəldi, həyat bizimdir, elə onu özəl edən də bizik. boş söhbətdi. bəlkə də yox.
dəyiş, dəyiş tez, gülümsə və don't you know i'm good? yeah, i'm feelin' alright